verhaal 104: Piet Snot

Voor Piet Snot of Jan Joker…..in minder nette dorpen dan Witteveen gebruiken ze ook het geslachtsdeel van Jan of de vagina van de poes. Waar doen we het voor, die 1,5 meter ??

Bij de supermarkt moet eerst het karretje door de wasstraat alvorens je in de winkel van schap naar schap sluipt...ver van andere klanten, ieder oogcontact vermijdend. Echt grimmig wordt de sfeer als gelijktijdig een pak hagelslag uit het schap moet worden gehaald. Alsof we zichtbaar de zeer besmettelijke builenpest of vliegende vlek tering hebben.


Ook op de nauwe Drentse fietspaden soms potsierlijke acties, als de tegenligger, gedreven door angst, reageert alsof een roedel wolven nadert….men duikt, met elektrische fiets en al, de berm in om mij, de veel beter toegeruste, modderfietser het harde pad te laten.

De rebel in mij voelt een aandrang de vluchtende fietser te bespringen om even lekker te gaan tongzoenen...de fatsoenlijke burgerman in mij voorkomt deze onnozele actie. Trouwens de échte man in mij heeft een andere personele voorkeur om op een dergelijke manier virussen uit te wisselen.

Voeren we het allemaal niet te ver door, zeker in Drenthe, alwaar het aantal Corona gevallen gering is ?

Aan de andere kant je zult maar tegen een besmetting aanlopen, de kans is veel groter dan het winnen van de hoofdprijs in de Staatsloterij. De maatregelen werken wel, maar narrig en opstandig word je ervan. Daarnaast is het, met het oog op een tweede golf, misschien verstandiger om lekker buiten aan de conditie te gaan werken, maakt je weerbaarder, dan krampachtig afstand te houden. Op een vaccin rekenen is ook een gok, misschien moeten we er allemaal wel doorheen.

Bijverdienste

Toch wordt het alweer bedrijviger, ook met toeristen. Omdat er steeds meer routes door Witteveen gaan en de elektrische aandrijving het bereik van de fietser aanzienlijk heeft vergroot, wordt het ook in ons dorp steeds drukker.

Amsterdam heeft zijn grachten, Egypte zijn piramides en Witteveen zijn Rhododendrons. Onvermijdelijk, of men nu op de fiets, te voet of zelfs te paard langskomt, er wordt een selfie gemaakt vóór de bloeiende Rodo. Een tip voor een extra zakcentje…. We weten, vooral via Internet, dat we een aantal uitstekende fotografen met professionele apparatuur in ons dorp hebben.


Welnu, stap je van een rondvaartboot in Mokum, dan kan voor grof geld een foto van jezelf gekocht. Voor de piramides in Egypte word je op een kameel gehesen, waarna je, voor een godsvermogen, een foto voor het thuisfront kunt kopen.

Is een fraaie foto met de paarse bloemenpracht op de achtergrond niet véél mooier dan een plaatje voor een stinkende gracht of een kiekje voor een oude hoop stenen in het zand ?

Jammer dat de bloei maar zo kort duurt, bij het verschijnen van deze SenO is het hoogtepunt alweer geweest. Die 020 grachten stinken het hele jaar door en die hopen steen bij Caïro liggen er ook al jaren…. Maar volgend jaar kunnen wij hopelijk gezond en wel weer genieten van de paarse rodo.