De evergreen van Wim Sonneveld...wie kent het liedje niet...nummer 64 in de Top2000.
De Dorpsjeugd klit wat bij elkaar
in minirok en beatle haar
en joelt wat mee met beatmuziek….
Sindsdien is diezelfde jeugd volwassen geworden..heeft carrière gemaakt...kinderen gekregen. De kinderen zijn uitgevlogen, het werk is klaar, dus is er weer volop tijd om bij elkaar te klitten.
Buiten is het té koud en lurken aan een fles goedkope rosé hoeft niet meer. We klitten namelijk binnen in “De Tille” elke woensdagmorgen is het raak in de dorpshuiskamer. En wat een vooruitgang !!...heerlijke koffie, lekkere soep veelal geserveerd door een échte ridder.
Eenmaal per maand wordt deze dorpskamer uitgebouwd tot huiskamertheater….de ouwe schoolmeester heeft geen afscheid kunnen nemen van zijn veste en regelt een optreden...hij plukt een dorpsgenoot van de straat en beveelt hem als een bovenmeester tot een praatje over het leven, zijn huis of de vogelverhalen.
D
erhalve stond Uw trouwe columnist afgelopen woensdag in de Tille, oog in oog met de voormalige dorpsjeugd. Het beatle haar is verdwenen, achter het oor een (bijna) onzichtbaar gehoor apparaat. De minirok heeft plaatsgemaakt voor een makkelijke jurk en steunkousen. Maar als je goed keek zag je de casanova’s en naar de meiden had je destijds graag nog onbevangen gekeken...niet gehinderd door de me-too schaamte.
Wervelproblemen….
Een goede timing maakt een flauwe opmerking al snel tot een goede grap. Een voorbijganger nam een foto van het bekende ooievaarsnest. Het duurt nog even voor ze terugkomen riep ik in het voorbijgaan….zijn schaterlach deed mij stoppen en we hadden een leuk gesprek over de vogeltrek.
Minder respons gaf de bezorger van Post.NL, die zijn bestelauto midden in het bos had geparkeerd. Op mijn vraag of hij de brievenbus niet kon vinden keek hij chagrijnig op...Misschien betrapt op spijbelen tijdens het werk.
Even verderop was ik zelf het slachtoffer….nog wat leuks gezien riep ik tegen een drietal verrekijkers om de nek van natuurliefhebbers…. Ja een grijze man op een mountainbike riep er één gevat….. !!!
Flauwe grap...een inkoppertje… hij weet niet, dat waar vroeger de aantrekkelijke man als prins op een wit paard door de bossen reed, tegenwoordig de prins gebruik maakt van een mountainbike.
Iets wat veel dames in Witteveen al wél in de gaten hebben. Al dan niet gewapend met een vangstok kom ik hen regelmatig tegen in onze bossen op jacht naar hun prins.
Verder geen zorgen over de wervels van Uw fiets columnist… het is meer de wervel rond de noordpool, die op dit ogenblik het weerbericht domineert. Daar waar vroeger Armand Pien met zijn lippenstift het weer ongeveer twee dagen in het vooruit voorspelde, krijgen we tegenwoordig allerlei moeilijke verhalen. We kunnen komende februari schaatsen vanwege de verzwakte poolwervel in de stratosfeer……het weerbericht lijkt tegenwoordig meer op een college klimatologie.
Maar wat is het waard...vaak bepaal ik aan de hand van zowel buienradar, weerplaza, buienalarm als de knmi site of ik ga fietsen….regen heb ik niet graag…...Desondanks ben ik de afgelopen weken té vaak drijfnat thuisgekomen…..